Delegowanie pracowników z krajów trzecich do Polski

 Jeżeli jesteś pracodawcą z siedzibą w kraju trzecim (poza Unią Europejską, Europejskim Obszarem Gospodarczym oraz Szwajcarią) i chcesz delegować swoich pracowników do czasowego wykonywania pracy w Polsce, na pewno zastanawiasz się, jak wyglądają polskie przepisy prawne dotyczące legalności pracy cudzoziemców. W niniejszym artykule poruszymy najważniejsze zagadnienia dotyczące tego tematu: jakie pracodawca ma obowiązki przy delegowaniu pracownika z kraju trzeciego do Polski, jakie zezwolenie na pracę powinien uzyskać cudzoziemiec, kiedy zezwolenie nie jest potrzebne, a także ile powinno wynosić wynagrodzenie delegowanego pracownika.

 Pracodawca zagraniczny jest zobowiązany przestrzegać wszystkich przepisów prawnych obowiązujących na terytorium Polski. Jednym z głównych obowiązków jest wskazanie osoby przebywającej w Polsce, posiadającej wszystkie dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków nałożonych na zagranicznego pracodawcę, działającej w imieniu pracodawcy i upoważnionej do reprezentowania pracodawcy przed organami państwowymi, w tym przed Państwową Inspekcją Pracy. Wskazana osoba powinna przebywać w Polsce i jej dane powinny zostać uwzględnione w oświadczeniu o delegowaniu pracownika na terytorium Polski, które jest składane do Państwowej Inspekcji Pracy.

Przepisy prawne określają także wysokość wynagrodzenia, które przysługuje cudzoziemcowi delegowanemu przez zagranicznego pracodawcę. Wynagrodzenie nie może być niższe o więcej niż 30% od wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym województwie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, aktualnego w dniu złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę. W przypadku cudzoziemca delegowanego w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, który przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w celu wykonywania pracy w jednostce przyjmującej, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, musi być:

• wyższe niż dochód uprawniający do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, określonych w odniesieniu do cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na jego utrzymaniu,
• nie niższe niż wynagrodzenia pracowników wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym samym wymiarze czasu pracy pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku,
• nie niższe niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w województwie, w którym jednostka przyjmująca ma siedzibę, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w roku poprzedzającym złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia.

Cudzoziemiec delegowany do pracy powinien uzyskać zezwolenie na pracę typu C, D lub E. Na podstawie tych zezwoleń cudzoziemiec może wykonywać pracę w Polsce przez czas na jaki zostało udzielone zezwolenie, maksymalnie przez 3 lata. Czym różnią się te zezwolenia?

Zezwolenie na pracę typu C – jest właściwe, jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę u pracodawcy zagranicznego i będzie delegowany do czasowego wykonywania pracy na terytorium Polski na okres powyżej 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego z pracodawcą zagranicznym.

Zezwolenie na pracę typ D – jest właściwe, jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Polski i będzie delegowany na terytorium Polski w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa).

Zezwolenie na pracę typ E – jest właściwe, jeżeli cudzoziemiec będzie wykonywał pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Polski na okres powyżej 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w zezwoleniach typu C i D.

Zezwolenie nie jest potrzebne, jeżeli cudzoziemiec ma miejsce stałego pobytu za granicą i jest delegowany do Polski na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, w celu:

• wykonywania prac montażowych, konserwacyjnych lub naprawy dostarczonych urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, jeżeli zagraniczny pracodawca delegujący jest ich producentem;
• dokonania odbioru zamówionych urządzeń, maszyn, konstrukcji lub innego sprzętu, wykonanych przez polskiego przedsiębiorcę;
• przeszkolenia pracowników polskiego pracodawcy będącego odbiorcą urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu w zakresie jego obsługi lub użytkowania;
• montażu i demontażu stoisk targowych, opieki nad nimi, jeżeli wystawcą jest pracodawca zagraniczny, delegujący cudzoziemca na terytorium Polski w tym celu.

Mamy nadzieję, że nasz artykuł okazał się pomocny. W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu: info@consultinvest.pl