Pobyt nieprzerwany w Polsce. Co to znaczy?

 Podczas przygotowania kompletu dokumentów do wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub pobyt stały, w niektórych przypadkach cudzoziemiec musi spełnić wymóg posiadania 2, 4, 5 lub 10-letniego pobytu nieprzerwanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zaczyna się zastanawiać, co jest pobytem nieprzerwanym zgodnie z prawem. Z reguły na liście dokumentów widnieje zapis „dokumenty potwierdzające, że pobyt na terytorium Polski był nieprzerwany lub dokumenty stwierdzające przyczyny wystąpienia przerw w pobycie”. Jakie to dokumenty?

 Definicję nieprzerwanego pobytu można znaleźć w art. 195 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach i brzmi ona następująco: jeżeli żadna z przerw w nim [pobycie] nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekroczyły łącznie 10 miesięcy w okresach stanowiących podstawę do udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały, albo żadna przerwa nie przekraczała 12 miesięcy i wszystkie przerwy nie przekraczały w łącznie 18 miesięcy dla posiadaczy "niebieskiej karty", chyba że przerwa była spowodowana:

• wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa wyżej, przez jego małżonka lub małoletnie dziecko, lub
• szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
• wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Oznacza to, że cudzoziemiec nie może przebywać poza Polską ponad 10 miesięcy w 2, 4, 5 lub 10-letnim okresie bezpośrednio przed złożeniem wniosku o pobyt, jeżeli nie jest udokumentowany wyjazd z przyczyn uzasadnionych powyżej, oraz żaden z wyjazdów nie może być dłuższy niż 6 miesięcy.

Przed złożeniem wniosku należy się upewnić, że poprzedni pobyt w Polsce był na podstawie:

• zezwolenia na pobyt czasowy,
• w oczekiwaniu w/w zezwolenia,
• wizy,
• ruchu bezwizowego,
• w/w dokumentów przedłużonych z powodu pandemii ustawą specjalną.

Ponadto, należy wiedzieć o tym, że nie wszystkie podstawy przebywania zaliczają się do tego okresu, a niektóre z nich liczą się za połowę. Tak, na przykład, nie zaliczają się do pobytu nieprzerwanego następujące podstawy:

• będącego pracownikiem delegowanym przez usługodawcę w celu transgranicznego świadczenia usług lub będącego usługodawcą świadczącym usługi transgraniczne;
• przebywającego na terytorium Polski na podstawie wizy Schengen wydanej w celu, przyjazdu ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwa lub zobowiązania międzynarodowe, lub;
• w okresie jego nauki na terytorium Polski;
• który został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego powrotu, także w przypadku przedłużenia tego terminu;
• który jest obowiązany opuścić terytorium Polski w przypadku odmowy udzielenia lub cofnięcia zezwolenia pobytowego, bądź w przypadku odmowy udzielania lub cofnięcia ochrony międzynarodowej, lub
• będącego członkiem misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa obcego lub inną osobą zrównaną z nimi na podstawie ustaw, umów międzynarodowych lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych;
• na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa lub zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa lub zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu;
• w toku postępowania w sprawie nadania mu statusu uchodźcy, w jeśli postępowanie to zakończyło się odmową nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;
• na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego.

Za połowę okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej liczy się przebywanie na podstawie wizy lub zezwolenia na pobyt czasowy, wydanych w celu odbycia studiów pierwszego i drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej oraz szkolenia zawodowego, jak również w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej.

Należy pamiętać, że pod uwagę bierze się dokument, na podstawie którego cudzoziemiec przebywa w Polsce, a nie faktyczną działalność, którą się zajmuje. Oznacza to, że pracujący student, który posiada zezwolenie na pobyt w celu kształcenia się na studiach będzie miał liczoną połowę okresu, nawet jeżeli pracuje w tym samym czasie. Jeżeli ma zezwolenie na pobyt czasowy w związku z podjętą pracą i dodatkowo jest studentem – okres ten liczy się w całości.

Jako potwierdzenie nieprzerwanego pobytu uznawane są wizy, pieczątki w paszporcie, decyzje wojewody. Czasami warto zatrzymać sobie stary i unieważniony paszport, który zawiera niezbędne wizy i pieczątki jako dowód. Dodatkowo wyjazdy cudzoziemca są sprawdzane przez Straż Graniczną na wniosek urzędu wojewódzkiego, do którego jest złożony wniosek o wydanie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.