Nostryfikacja zagranicznego dyplomu

 Zagraniczny dyplom może być uznany za równoważny odpowiedniemu polskiemu dyplomowi na podstawie umowy międzynarodowej określającej równoważność, a w przypadku jej braku - w drodze postępowania nostryfikacyjnego.

 W pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy została zawarta umowa międzynarodowa między Polską a krajem, z którego pochodzi dyplom oraz jakich rodzajów dokumentów ta umowa dotyczy. Przykładowo w przypadku Ukrainy obecnie obowiązuje umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o wzajemnym uznawaniu akademickim dokumentów o wykształceniu i równoważności stopni podpisana w dniu 11 kwietnia 2005 r. (weszła w życie 20 czerwca 2006 r.), która gwarantuje osobom, które uzyskały wykształcenie w jednym z państw - stron tej umowy, możliwość kontynuacji kształcenia w placówkach drugiego państwa. Jest to tak zwane uznanie do celów akademickich. To znaczy, że jeśli cudzoziemiec chce kontynuować swoją edukację w Polsce i studiować na polskiej uczelni, przy rekrutacji na studia licencjackie może złożyć ukraińskie świadectwo ukończenia szkoły średniej i to świadectwo będzie traktowane jak równoważne ze świadectwem polskim. Podobnie jest w przypadku uczestnictwa w rekrutacji na studia magisterskie, gdy cudzoziemiec złoży zagraniczny dyplom ukończenia studiów licencjackich. Wymagana jest jedynie klauzula apostille. Warto podkreślić, że w przypadku świadectw ukończenia szkoły średniej w innych krajach dodatkowo może być wymagana decyzja kuratora oświaty, dlatego każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie.

W przypadku absolwentów studiów wyższych, stwierdzenie równoważności dyplomów i stopni naukowych uzyskanych na Ukrainie po 20 czerwca 2006 r., a także dyplomów lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty, pielęgniarki, położnej, lekarza weterynarii i architekta niezależnie od daty ich wydania, możliwe jest jedynie po przeprowadzeniu nostryfikacji dyplomu. Nostryfikacji dokonują rady wydziałów polskich uczelni wyższych, kształcące studentów w obszarze obejmującym odpowiedni kierunek studiów i uprawnione do nadawania analogicznego stopnia naukowego w Polsce.

W pierwszej kolejności należy znaleźć odpowiednią uczelnię wyższą w Polsce. Taka uczelnia powinna posiadać kategorię naukową A+, A lub B+, a także posiadać uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w zakresie dyscypliny naukowej, której dotyczy zagraniczny dyplom. Wykaz uczelni i nadanych im kategorii jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Absolwent zagranicznej uczelni, który chce nostryfikować swój dyplom, powinien złożyć wniosek o nostryfikację wraz z dyplomem ukończenia studiów oraz dokumentami umożliwiającymi ocenę przebiegu studiów, uzyskiwanych efektów uczenia się i czasu trwania studiów, a także świadectwo, dyplom lub inny dokument, na którego podstawie został przyjęty na studia. Dokumenty powinny być przetłumaczone na język polski. Za postępowanie nostryfikacyjne pobierana jest opłata, której wysokość może być ustalana przez każdą uczelnię inaczej, ale według przepisów może wynosić maksymalnie 50% wynagrodzenia profesora. Opłatę z reguły wnosi się dopiero po wstępnej ocenie wszystkich   dokumentów przez komisję nostryfikacyjną i decyzji o wszczęciu postępowania nostryfikacyjnego.

Na podstawie złożonych dokumentów uczelnia porównuje program studiów, uzyskiwane efekty uczenia się i uprawnienia zawodowe, realizowane praktyki zawodowe oraz czas trwania studiów z programem podobnych studiów prowadzonych na polskiej uczelni. W przypadku stwierdzenia różnic w programie studiów, efektach uczenia się lub czasie trwania studiów uczelnia nostryfikująca może zobowiązać absolwenta do zdania określonych egzaminów lub odbycia dodatkowych praktyk zawodowych. Informacja o wystąpieniu różnic w programie studiów wraz z wyjaśnieniem, na czym one polegają, powinna być przekazana w formie pisemnej.

Uczelnia nostryfikująca uznaje albo odmawia uznania dyplomu ukończenia studiów za granicą za równoważny odpowiedniemu polskiemu dyplomowi i tytułowi zawodowemu w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku. Do tego terminu nie wlicza się okresów wyznaczonych na przedłożenie tłumaczenia dokumentów oraz złożenie egzaminów lub odbycie praktyk zawodowych. Uczelnia może również odmówić wszczęcia postępowania nostryfikacyjnego, na przykład w przypadku stwierdzenia braku właściwości do przeprowadzenia postępowania.